Er zijn twee basissoorten Scrabble: duplicatescrabble en wedstrijdscrabble.

Georganiseerd duplicatescrabble wordt met name in België en de Franstalige landen gespeeld, terwijl georganiseerd wedstrijdscrabble vooral in de Engelstalige landen wordt gespeeld.

Over de redenen hiervan verschillen de meningen.

Sommigen menen dat de taal een belangrijke reden is. In het Engels zijn bijvoorbeeld veel minder vervoegingen mogelijk van werkwoorden.

Bovendien ontbreken verkleinwoorden (enkelvoud en meervoud) van zelfstandige naamwoorden, waardoor duplicatescrabble wat makkelijker zou zijn.

Maar ook lijkt het een gevolg van de lokale cultuur en ontwikkelingen destijds, dus een misschien ook beetje toeval?

• De factor geluk bij het trekken van de letters valt weg: iedereen speelt met dezelfde letters.
• Je moet geen 'goeie' letters meer opsparen: enkel zo hoog mogelijk scoren is de boodschap.
• Iedereen speelt op zijn eigen niveau.
• Je leert heel vlug bij door jouw resultaat te vergelijken met wat op het bord komt met dezelfde letters.
• Alles is gebaseerd op fair play, sportiviteit en vriendschap.

Bij duplicatescrabble wordt er tegelijk met één enkel spel gespeeld door een aantal spelers die ieder hun eigen scrabblebord voor zich hebben. 

Dat kan al met twee spelers, maar ook met honderd of meer tegelijk.

Iedereen speelt met dezelfde letters: deze worden door de spelleider uit het zakje getrokken, of via een softwareprogramma.

Ook krijgt iedereen dezelfde bedenktijd: 3 minuten per beurt.

Na elke beurt wordt de hoogste score bekendgemaakt en elke speler legt dit woord op zijn bord waarna eventueel overblijvende letters opnieuw in het zakje gaan. 

Indien er meerdere woorden met dezelfde maximale score zijn, beslist  de spelleider welk woord op ieders bord  moet gelegd worden.

Daarna volgt de trekking voor de volgende beurt.

Dit gaat zo verder tot het maximum van 22 beurten is bereikt, of indien er nog minder dan zeven letters over zijn, of indien er geen klinker meer over is (de Y geldt overigens óók als klinker).

Het blancoblokje wordt telkens vervangen door de letter waarvoor die gebruikt wordt in het woord dat op het bord komt en dit tot die niet meer kan vervangen worden.

De spelleider houdt de gevonden maximumscore per beurt bij en het puntentotaal van de beurten, zodat op het einde van het spel een theoretisch maximum bekend is.

Zo weet iedere speler aan het einde van de partij welke procentuele score hij behaald heeft t.o.v. het theoretisch maximum.

De speler met de  hoogste score is de winnaar.

Op taalkundig gebied is alles op voorhand uitgewerkt om discussies tijdens de partijen te vermijden. Op basis van de Grote van Dale en het officiële Taalreglement, geldig in het hele Nederlandse taalgebied, werd een scrabblewoordenlijst (SWL) opgesteld die alle toegelaten woorden bevat.

Bij  elke nieuwe uitgave van de Grote van Dale wordt deze woordenlijst bijgewerkt.

Momenteel bevat de SWL alle toegelaten woorden tot en met de negenletter-woorden.

De SWL dient als enige scheidsrechter in handen van de spelleider.

Ook de 10-, 11-, 12- en 13-letterwoordenlijsten zijn bindend.

Indien er een foutief woord wordt gelegd, of indien de coördinaten niet correct zijn of de horizontale of verticale ligging onjuist is, krijgt de betreffende speler een zogenaamde nulscore.

De nulscores worden te allen tijde omgeroepen door de spelleider.

Veel spelers noteren overigens wie er een nulscore heeft behaald.

Iedere speler houdt  zijn persoonlijke score per beurt en het puntentotaal op een wedstrijdblad bij.

Daarnaast levert de speler direct na afloop van elke beurt de gevonden score in op een zogenaamd beurtbriefje.

Op dat beurtbriefje wordt de coördinaat vermeldt van het woord dat wordt gelegd en het woord zelf (in horizontale of verticale richting) plus de totale score die in de betreffende beurt is gevonden.

Zowel het wedstrijdblad als de beurtbriefjes kunnen worden gedownload op deze site.

Om geen verwarring te zaaien over welke letters de spelleider heeft getrokken worden de getrokken letters uitsluitend volgens het officiële scrabblealfabet omgeroepen.

Een overzicht hiervan kan worden teruggevonden in het duplicatescrabble reglement.

Er is in de loop der jaren een aantal varianten van het scrabblespel uitgegeven.

Dit varieert van verschillende aantallen letters en letterwaarde (in de oude spellen uit de vorige eeuw) tot de lay-out van het bord.

Vroeger werd er zelfs met het IJ-blokje gespeeld; tegenwoordig zijn dat gewoon twee letters.

Bij de nieuwste spellen die worden verkocht zijn de rijen en kolommen omgedraaid.

Omdat er gewerkt wordt met coördinaten als plek waar een nieuw woord wordt neergelegd, is dit erg lastig om mee te werken.

Daarom adviseren wij je om dit met plakkertjes of een dikke vilstift aan te passen.

Zie ook het duplicatescrabble reglement voor de exacte letters, letterwaardes en lay-out.